Süzgeç mekanizmaları; herhangi bir kademe veya ‘plân’daki ‘varlık’ ve madde kombinezonları (Madde kombinezonu) ile onlara inen ‘tesirler’ arasında olabilecek kaynaşmazlıkları önleyen; kâinattaki hemen hemen her cisim, her madde için mevcut ve lüzumlu olan; katlanılamayacak tesirlere yol vermeme, kudretli tesirlerin güçlerini, şiddetlerini, değerlerini azaltma veya onları süzme gibi çeşitli yollarla varlıkları ve maddeleri güçlü tesirlerin zararlarından korumak üzere kurulmuş mekanizmalardır. (67, 68)
Tesirlerin aşağılara indikçe değer kaybetmeleri, bunun aşağı kademelerdekiler için koruyucu bir işlev görmesi ve bunun kurulmuş bir süzgeç mekanizması oluşu
Tesirler, alt maddeden (alt kademedeki, alt plandaki maddeden) üst maddeye çıkarken kompleksleşirler; bu, şundan ileri gelir: Aşağıdan gelen tesirler yukarıya çıkarken, orasının bünyesi icabı olarak, daha geniş bir “tesirler alanı”yla karşılaşırlar; oradaki tesirlerle sempatize olur, onlardan değer almak suretiyle kendi bünyelerini genişletir ve böylece daha kompleksleşmiş bir hale girerler. (68) Şu hâlde bir tesir, yukarı çıkarken, her merhaleden yeni değerler alarak çoğala çoğala yükselmesine karşın, aşağılara indikçe de, her uğradığı merhalede değerlerinden bir kısmını bıraka bıraka, zayıflayarak inmekte ve gitgide kaybolmaktadır. (68) Bu hâl; hem tesirlerin maddeler arasında yürürken yaptıkları fonksiyonlarının zaruri bir sonucudur; hem de aşağılara indikçe, uğradıkları merhalelerde kendilerine sempatizan birer ortam bulmalarına imkân kazandırıcı bir icaptır. (68)
Yani maddeler tesirleşirken, tesirler; bir bedenden veya madde kombinezonundan diğer bedene veya madde kombinezonuna geçerken; birtakım değişmelere uğramakta, yukarılardan aşağılara indikçe basitleşmekte, yukarılara çıktıkça da kompleksleşmektedir. (67) Bunun nedeni üstte belirtildiği gibi, şudur: Bir “madde ünitesi”nden (Madde kombinezonu) aşağıdaki alt madde ünitesine geçerken, tesirlerin muhtevası olan “değerler”in bir kısmı üst madde ünitesinde kullanılmış olduğu için, o tesirler; ilk gelişlerindeki (üst madde ünitesine gelişlerindeki) hâllerine nazaran aşağıdaki madde ünitesine kısmen silinerek ve değerlerinin bazılarını kaybederek inerler. (67) Bu hâl, aynı zamanda, aşağıdaki alt madde ünitesini güçlü bir tesirin zararından otomatikman korumuş olur ki, işte bu, kâinattaki varlıkların ve maddelerin selâmeti (güvenliği, sağlığı) için kurulmuş “süzgeç mekanizmaları”ndan birini oluşturur. (67) Yani tesirlerin aşağılara inerken değerlerinin azalması, aşağıdakilerin selâmeti (güvenliği, sağlığı) için bir tür süzgeç mekanizması olur. (68) Bu tür süzgeç mekanizmaları ile diğer süzgeç mekanizmaları, hemen hemen her cisim, her madde için mevcuttur ve maddeler için lüzumludur: (67) Eğer bu süzgeçler, bu tür mekanizmalar olmasaydı, tekâmül icaplarına göre lüzumlu değişmeleri yapmak için tesirlerin indikleri varlıklar ve madde kombinezonları (Madde kombinezonu) ile onlara inen tesirler arasında çeşitli kaynaşmazlıklar olurdu ve o zaman bu tesirler fayda vereceklerine çoğu kez zararlı olabilirlerdi. (68) Bütün bu tesir ayarlanma mekanizmaları da yine, yüksek icapları (Aslî icap) taşıyan üstün tesirlerin kontrolleri altında bulunmaktadır. (68)
Dünyaya gelen tesirlerin çokluğu ve Dünya’nın süzgeç mekanizmaları
Bu süzgeç mekanizmalarının kıymetini belirtmek için Dünya örnek olarak gösterilebilir: Dünya’mıza Güneş’ten, Ay’dan, yıldızlardan, diğer gök cisimlerinden ve gezegenlerden milyarlar kere milyarlarca, direkt ve endirekt tesirler gelir ve bir tesirler şebekesi bütün Dünya’yı kucaklar. (67) Dünya’daki varlıklar ve maddelerin her zerresine ayrı ayrı gelen yüz binlerce tesirin hesap edilmesiyle, bütün Dünya’ya inen tesirlerin toplamının hiçbir sayıya sığmayacak miktarını tahmin etmek zor değildir. (67)
Bu gelen tesirler arasında hiç şüphesiz Dünya’yı büyük zararlara sokabilecek olanları da vardır. (67) Fakat çok yukarılardan gelen büyük tesir kaynaklarına ait tanzim mekanizmalarından başka, ayrıca, tâli tesirler için Dünya etrafında kurulmuş bazı süzgeç mekanizmaları da vardır ki, bunlar, bu kudretli tesirleri süzerek Dünya’yı verebilecekleri zararlardan korurlar. (67) Bu süzgeç mekanizmalarının hedefi, Dünya’nın kaldıramayacağı kadar güçlü olan tesirlere yol vermemektir. (67) Bu çeşitli mekanizmalar sayesinde o tesirlerin bir kısmı dünyaya uğramadan geçer giderler. (67)
Diğer bir süzgeç mekanizması da Güneş’ten gelen tesirlerin atmosferde kurmuş olduğu koruyucu bir mekanizmadır: (67) Bu da, dışarıdan gelen veya Dünya’da yapay olarak yaratılan fazla radyoaktiviteler gibi Dünya’yı büyük zararlara uğratabilecek bazı radyasyon ve tesirleri değiştirir ve zararsız bir hale sokar. (67) Bu öyle bir şekilde işler ki Güneş’ten veya oradan buradan gelen vibrasyonlara –Dünya’ya zararlı olmadıkları sürece– dokunmaz. (67-68) Atmosferdeki bu mekanizma ancak, bu vibrasyonların dozları belirli sınırları aşarak Dünya’ya zarar verebilecek bir hale geldikleri andan itibaren –otomatik olarak– çalışmaya başlar, o zararlı, belki de öldürücü radyasyonları zararsız hale getirinceye kadar çalışır ve onların dozlarını normal seviyeye indirince de faaliyetini durdurur. (68) Mesela böyle bir mekanizma atmosferde olmasaydı, Dünya’da meydana getirilen radyoaktiviteler pek çok ölüme neden olabilirdi. (68)
Dünya-dışı bir kaynaktan dünyadaki bir insana ya da bir medyoma gelecek vibrasyonların o insanın ‘manyetik alan’ına göre ayarlanması icap ettiğinden, inecek ince ‘tesirler’in insana inene kadar yumuşaması, şiddetini azaltması, kabalaşması, süzülmesi gibi geçirmesi gereken bütün dönüşümlerini ve uyarlanmalarını sağlayan tesir sahalarına ise ‘transformatör istasyonlar’ denir. (148, 147)
Bütün varlıklarıyla birlikte kâinatın her zerresine bir sürü tesir gelir. (91) Milyarlarca zerrenin oluşturduğu bir cisme, milyarlarca cismin oluşturduğu bir güneş sistemine, milyarlarca güneş sisteminin bulunduğu bir ‘galaksi’ye, sayısız galaksinin bulunduğu bir âleme ve nihayet hidrojen realitesi dışındaki sayısız ‘âlemler’den oluşan kâinat (Madde kâinatı) bütününe gelen tesirler kompleksinin bir zerresini dahi insan idraki lâyıkıyla kavramaktan âcizdir. (91)